O CHELSEA SAE ILESO DO CAMP NOU

O Chelsea de Guus Hiddink foi un dos mellores equipos que pasou esta temporada polo Camp Nou. Non pecou de temerario e estudou polo miúdo todo o potencial ofensivo do rival para armar unha arañeira defensiva que apenas deixou resquicio ningún. O ex xogador do Porto, Bosingwa, ocupou o lateral esquerdo co único fin de utilizar a súa velocidade para frear a Leo Messi, mentres que no mediocampo, Xavi tiña sempre un can de présa, Mikel, que lle impedía darse a volta e impór o seu criterio no xogo. O Chelsea xogou con dúas liñas moi xuntas, que mantiñan sempre unha distancia prudencial coa súa propia portería e nas que as axudas eran constantes para evitar o xogo combinativo dos cataláns. Así que o Barça, malia intentalo, foi vendo devagar como se lle pechaba calquera acceso á porta de Cech. Só Henry, pola banda esquerda, era capaz de gañar a liña de fondo no desborde de Ivanovic. Iniesta, moi activo, procuraba seguido socios nas inmediacións da área pero sen sorte. Así, na primeira metade, o equipo de Guardiola apenas orixinou verdadeiro perigo. Aventurábase unha eliminatoria realmente complicada. En fronte había un equipo fisica e tácticamente perfecto. Ademais, como avanzado, tiñan a Drogba, un completísimo dianteiro capaz el so de amargarlle o día a calquera defensa, dada a súa potencia e calidade. O marfileño, de feito, dispuxo da ocasión máis clara de todo o primeiro tempo. Aproveitou unha pésima cesión de Márquez a Valdés para encarar so ao porteiro catalán. Por fortuna para a torcida culé, o de Hospitalet estivo xenial evitando o gol por dúas veces. Foi unha xogada decisiva que podía ter determinado a eliminatoria. Tras o descanso, O Barça confiaba en que a fatiga fose mermando o orde dos londinenses, que apenas dispuxeron da pelota en todo o partido. Pero o equipo de Hiddink está conformado por auténticos portentos físicos. Non decaeu o seu esforzo defensivo para desesperación dos blaugranas. Apenas Eto´o nunha arrancada de orgullo, foi quen de traspasar o muro e encarar a Cech nun un contra un, mais sen fortuna. A medida que o partido avanzaba cara o seu final, o Barça foi renunciando cada vez máis o seu estilo polo que un gol parecía máis difícil. O partido rematou, efectivamente sen goles, polo que o equipo de Hiddink cumpriu á perfección co seu cometido. A eliminatoria non está, en absoluto decidida. O Chelsea terá que mudar en parte o seu estilo en Stanford Bridge para procurar cunha pouca máis de ansia a porta contraria. Con todo, é un equipo que alén da súa disciplina defensiva e táctica, está sobrado de xogadores de ataque de inmenso talento e pegada. O Barça, pola súa parte, verase máis apurado atrás inda que disporá de máis espazos na parte de arriba. As grandes estrelas ás que tanto se lles chufou esta temporada: Messi, Xavi, Iniesta, Eto´o, Henry e compañía, están obrigadas a dar a súa mellor versión nese partido se pretende, efectivamente, consagrarse como tales. En definitiva, será unha volta apaixonante na que comprobaremos se o gran Guus Hiddink será capaz de gañarlle a partida ao debutante Guardiola que en apenas catro días, Bernabeu e Stanford Bridge, xogarase o éxito ou fracaso dunha temporada que se prometía gloriosa. (Foto da web da UEFA)