O CELTA É UN ESTADO DE ÁNIMO

Un Celta moi triste perdeu en Balaídos co Castelló (1-2) nun partido no que os levantinos apenas tiveron que manter a disciplina táctica e aproveitar nun par de ocasións a terca inseguridade defensiva do Celta, incapaz de interpretar correctamente o fóra de xogo. Os vigueses, que fai tres semanas víanse coa posibilidade de seren os líderes da Segunda división, a día de hoxe son un equipo depresivo e incapaz que volve mirar máis con preocupación cara abaixo que con ilusión cara arriba. Un problema que, se cadra, só comezará a solucionarse cando o celtismo entenda que sen consistencia defensiva non hai proxecto ilusionante que valla, e moito menos nunha categoría como a segunda división. Entrementres, só haberá euforia nas vitorias e depresión nas derrotas, pero nunca verdadeira confianza no xogo e nas posibilidades do equipo. Entrementres, o Celta non será realmente un equipo, apenas un estado de ánimo