ESPAÑA SUPEROU A INGLATERRA

Interesante partido o amigable que enfrontaba onte no Sánchez Pizjuán de Sevilla á selección española, actual campiona de Europa, e a Inglaterra que adestra Fabio Capello. Ao italiano ben se lle ve que está a traballar arreo no seu cargo, non só porque cada vez que emiten un partido de fútbol inglés na televisión ,tanto ten cal, sempre está el, senón tamén porque os ingleses chantáronse no campo sevillano cunha disposición táctica moi traballada, coa defensa moi adiantada, practicamente na medular, e cos dianteiros presionando practicamente na área de Casillas. A este sistema estiveron a piques de tirarlle proveito nalgunha ocasión, como aos seis minutos, cando Agbonlahor cruzou de máis ante a saída de Casillas. Pero España foise afacendo á cilada de Capello e pouco a pouco, unha vez se foron afastando os seus centrocampistas do bafo dos defensores ingleses, comezaron a facer o seu xogo combinativo, case hipnótico, que cando semella que xa ten o equipo contrario adormecido, vira nun pase xenial ao interior da área onde España ten a día de hoxe dous dianteiros espectaculares capaces de fabricar un gol na situación máis adversa. É o que fixo Villa, que recibíu un balón de Xabi Alonso entre dous defensas e cun movemento institntivo desfíxose deles, Terry e Jagielka, e resolveu con grande acougo á saída de James. Co gol a favor, o equipo de Vicente del Bosque reafirmouse no seu xogo, mentres que a Inglaterra custoulle procurar alternativas, sobre todo porque era incapaz de roubarlle o balón aos españois. Con Xabi Alonso, Xavi e Iniesta España pode tocar e tocar o balón ata o infindo. Certo é que a súa presenza no campo priva a España de xogadores e fútbol de banda, pero non parece necesario pois son xogadores capaces de meter unha ducia de balóns ao oco, ás costas de calquera defensa, por moi poboada e boa que sexa. Iso foi o que aconteceu onte, e con dianteiros como Villa e Torres é garantía de vitoria. A Inglaterra faltoulle capacidade de resposta. Á falta da calidade de Gerrard, os ingleses procuraron o empuxe dun centro do campo forte, con Barry, Carrick polo centro no primeiro tempo, con Lampard e Beckham que entrou pola dereita na segunda  e unha dianteira de homes recios, rápidos e complementarios como Heskey e Agbonlahor, actual dianteira do Aston Villa, na Primeira, e Crouch e Carlton Cole cara o remate da Segunda. Non tiveron moito que facer sobre todo polo que xa falamos, porque foron incapaces de roubarlle balóns a unha selección que xoga como unha araña que tece unha arañeira, traballo laborioso e complexo que sempre acaba ofrecendo unha presa á que cravarlle o aguillón. Llorente sentenciou cerca do final cun gol de cabeza, o seu primeiro gol coa selección española e o segundo do partido.